مولتیپل اسکلروزیس (MS) چیست؟

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) را تحت تأثیر قرار می دهد. ام اس زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به رشته های عصبی و غلاف میلین (ماده ای چرب که رشته های عصبی سالم را احاطه یا عایق می کند) در مغز و حمله می کند. نخاع. این حمله باعث التهاب می شود که فرآیندهای سلول عصبی و میلین را از بین می برد – پیام های الکتریکی را در مغز تغییر می دهد.

ام اس غیرقابل پیش بینی است و هر بیمار را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار می دهد – برخی از افراد ممکن است به طور خفیف تحت تأثیر قرار گیرند، در حالی که برخی دیگر ممکن است توانایی خود را در نوشتن، صحبت کردن یا راه رفتن از دست بدهند. چندین دوره مولتیپل اسکلروزیس وجود دارد که شرح داده شده است:

مولتیپل اسکلروزیس عود کننده و فروکش کننده (MS)

در زمان تشخيص، 90 درصد بيماران دوره عود كننده-روان كننده بيماري خواهند داشت. این شکل از مولتیپل اسکلروزیس با شروع علائم عصبی در طی چند ساعت تا چند روز مشخص می شود.

علائم ام اس چیست؟

علائم رایج عود کردن MS ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• بی حسی
• مور مور
• تاری دید، دوبینی یا از دست دادن بینایی
• راه رفتن ناپایدار
• ضعف

این علائم معمولاً برای روزها یا هفته ها باقی می مانند و سپس به طور جزئی یا کامل خود به خود یا با درمان ناپدید می شوند. بیماران ممکن است پس از آن هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بدون علائم باقی بمانند (به عنوان بهبودی شناخته می شود). بدون درمان، اکثر افراد مبتلا به ام اس علائم بیماری را ایجاد می کنند که به تدریج در طول زمان بدتر می شوند (معروف به عود کننده).

مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده ثانویه (MS)

اگر وضعیت عود کننده- فروکش کننده به نقطه ای تغییر کند که عود و بهبودی قابل تشخیصی وجود نداشته باشد. سیر بیماری به ام اس پیشرونده ثانویه تبدیل شده است. همه کسانی که مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه بودند، بیماری را با یک دوره بیماری عود کننده و فروکش کننده شروع کردند. در ام اس پیشرونده ثانویه، علائم تجمع یافته و بدون هیچ بهبودی بدتر می شوند.

ممکن است دوره‌هایی وجود داشته باشد که علائم پایدار باشد، اما دوره کلی به مرور زمان بدتر می‌شود. اغلب یک فرد هنگام مقایسه عملکرد فعلی با عملکرد گذشته، تغییر در توانایی های خود را توصیف می کند، اما بدون شناسایی قسمتی که منجر به بدتر شدن آن شده است. گاهی اوقات، پس از شروع MS پیشرونده ثانویه، فرد ممکن است عود را تجربه کند. سپس این دوره به عنوان MS پیشرونده ثانویه همراه با عود در نظر گرفته می شود.

مولتیپل اسکلروز اولیه پیشرونده (MS)

حدود 10 تا 15 درصد بیماران از شروع بیماری ام اس به تدریج بدتر می شوند. به این بیماری ام اس پیشرونده اولیه می گویند. افراد مبتلا به ام اس پیشرونده اولیه تغییر تدریجی در تحرک را توصیف می کنند. اغلب راه رفتن، در طول زمان. آنها اغلب سنگینی و سفتی در اندام تحتانی را توصیف می کنند. افراد مبتلا به ام اس پیشرونده اولیه تقریباً هرگز تشدید (عود) ندارند. اگر پس از ایجاد یک دوره پیشرونده اولیه، عود رخ دهد، این الگو به عنوان ام اس پیشرونده-عودکننده شناخته می شود.

مولتیپل اسکلروز خوش خیم (MS)

ام اس خوش خیم یک دوره خفیف است که در آن فرد پس از حدود 15 سال بیماری ام اس خفیف خواهد داشت. این در حدود 5-10٪ از بیماران رخ می دهد. هیچ راه خوبی برای پیش بینی اینکه کدام بیماران این دوره را دنبال خواهند کرد وجود ندارد. تنها راه تشخیص ام اس خوش خیم این است که بعد از اینکه فردی حداقل 15 سال است که ام اس تشخیص داده شده باشد و هیچ شواهدی دال بر بدتر شدن آن نداشته باشد (هم در توانایی عملکردی و هم همانطور که در MRI مشهود است). ام اس خوش خیم را نمی توان در زمان تشخیص یا حتی پس از چند سال با ام اس پیش بینی کرد.