بازنشستگی

بازنشستگی چیست؟

بازنشستگی به معنی کناره‌گیری از ادامه شغل در اثر بالا بودن سن و گاه در پی بیماری و ازکارافتادگی است. شخص بازنشسته تا زمانی که زنده است شخصاً از حقوق بازنشستگی استفاده می‌کند و پس از مرگش بازماندگانش واجد شرایط دریافت این مستمری هستند. پایان دوره خدمت برحسب سختی و زیان‌آور بودن کار سال‌ها فرق می‌کند.

تعریف بازنشستگی در قانون تامین اجتماعی:

بازنشستگی در جوامع گوناگون یعنی عدم اشتغال بیمه شده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی در این قانون سن بازنشستگی در جوامع گوناگون با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی میتواند متفاوت باشد از سن 55 الی 70 سالگی باشد.

تعریف بازنشستگی از نظر بین المللی:

بازنشستگی عبارت است از کناره گیری از موقعیت یا شغل یا از زندگی کاری فعال. همچنین ممکن است فرد با کاهش ساعات کاری یا حجم کاری نیمه بازنشسته شود.

بسیاری از افراد زمانی که مسن هستند یا به دلایل سلامتی قادر به انجام کار خود نیستند، بازنشستگی را انتخاب می کنند.افراد همچنین ممکن است زمانی که واجد شرایط دریافت مزایای بازنشستگی خصوصی یا دولتی باشند، بازنشسته شوند، اگرچه برخی مجبور به بازنشستگی می شوند که شرایط بدنی دیگر اجازه کار فرد را نمی دهد (در اثر بیماری یا تصادف) یا در نتیجه قوانین مربوط به موقعیت آنها.

در اکثر کشورها، ایده بازنشستگی منشأ اخیر دارد و در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مطرح شده است. پیش از این، امید به زندگی پایین، فقدان امنیت اجتماعی و فقدان ترتیبات بازنشستگی به این معنی بود که اکثر کارگران تا زمان مرگ خود به کار ادامه می دادند.

آلمان اولین کشوری بود که مزایای بازنشستگی را در سال 1889 معرفی کرد.

امروزه اکثر کشورهای توسعه یافته سیستم هایی برای ارائه مستمری بازنشستگی در دوران سالمندی یا پیری دارند که توسط کارفرمایان یا دولت تامین می شود. در بسیاری از کشورهای فقیرتر، حمایتی فراتر از حمایت خانواده از سالمندان وجود ندارد. امروزه بازنشستگی با مستمری در بسیاری از جوامع حق کارگر تلقی می شود. جنگ های سخت ایدئولوژیک، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بر سر این که آیا این یک حق است، صورت گرفته است.بسیاری از کشورهای غربی، این حقی است که در قوانین اساسی ملی گنجانده شده است.

بازنشستگی، یا عمل ترک شغل یا ترک کار پس از رسیدن به سن خاصی، از حدود قرن هجدهم وجود داشته است. قبل از قرن هجدهم، میانگین طول عمر انسان ها بین 26 تا 40 سال بود. در نتیجه، تنها درصد کمی از جمعیت به سنی رسیدند که نقص‌های جسمی مانع کار شد.

یک فرد ممکن است در هر سنی که بخواهد بازنشسته شود با این حال، قوانین مالیاتی یک کشور یا قوانین بازنشستگی ایالتی معمولاً به این معنی است که در یک کشور معین سن خاصی به عنوان سن استاندارد بازنشستگی در نظر گرفته می شود. همانطور که امید به زندگی افزایش می‌یابد و افراد بیشتر و بیشتری تا سنین بالا زندگی می‌کنند، در بسیاری از کشورها سنی که در آن مستمری اعطا می‌شود در قرن بیست و یکم، اغلب به تدریج افزایش یافته است.