راهکارهای ارتباط موثر با سالمندان

روش رفتار با سالمندان چیست؟

در روانشناسی سالمندان، ارتباط با سالمند ضروری است! با این حال، زمانی که دو طرف گفتگو در یک حالت مبادله نباشند، اغلب تضعیف می شود. این مورد برای بسیاری از افراد مسن است. مهارت‌های ارتباطی آنها کاهش می‌یابد، گاهی اوقات بیان و درک آنها برایشان دشوار است. با این حال، حتی در صورت کاهش عملکردهای شنوایی، بینایی یا شناختی، مهم است که ارتباط را قطع نکنید. برای حفظ سلامت روان در سالمندان و مبادلات و اطمینان از مراقبت مناسب از سالمند، انطباق روش انجام کارها ضروری است.

چگونه با سالمند صحبت کنیم؟

ارتباط فراتر از یک مبادله ساده کلمات است، بلکه فرآیندی کلامی و غیرکلامی است که به افراد این امکان را می دهد تا خود را در دسترس یکدیگر قرار دهند.

• ارتباط کلامی و سالمندان

گفتار بخش عمده ارتباط کلامی را تشکیل می دهد. کیفیت صدا یک معیار مهم است. هنگامی که صحبت از برقراری ارتباط با فرد مسن به میان می آید، مهم است که به طور سیستماتیک با صدای بلند صحبت نکنید، اگرچه ناشنوایی در میان افراد مسن شایع است، اما برای همه رایج نیست. صدای بلند را می توان به عنوان نوعی پرخاشگری درک کرد. بنابراین، تطبیق لحن مناسب برای ارتقای درک خوب مهم است.

• انتخاب کلمات

از انتخاب کلمات هم نباید غافل شد. معمولی است که فردی را که توانایی های خود را کاهش می دهد به نوزاد تبدیل می کند. این یک اشتباه رایج است و رفتاری نیست که باعث ایجاد ارتباط خوب شود. در واقع، چه اختلال شناختی وجود داشته باشد یا نباشد، این شکل از ارتباط منعکس کننده یک تصویر ضعیف از خود و عدم احترام است. به عنوان مثال، استفاده از فرمول “ما می رویم” بهینه نیست (“ما می خواهیم تغییر کنیم”، “ما می خواهیم بشوییم”). این چرخش‌های عباراتی، علاوه بر نوزادی بودن، عینی هم نیستند. در واقع، اگر آرزوی اساسی مخاطب این باشد که فرد تحت مراقبت را از مراقبتی که ارائه می شود آگاه کند و در عین حال آنها را برای حفظ استقلال خود تحریک کند، نتیجه کاملاً متفاوت است. پیدا کردن نقشی که در این عمل باید ایفا کند برای سالمند دشوار است. بنابراین درک اطمینان حاصل نخواهد شد.

برای جبران این فرمول‌بندی‌های ضعیف، کافی است جایگاه همه را در ارتباطات بازیابی کنیم. “ما خواهیم کرد” با استفاده از لحن مناسب برای بحث بین بزرگسالان به “شما” یا “من به شما کمک خواهم کرد” تبدیل خواهد شد.

• نوشتن

نوشتن نیز نوعی ارتباط کلامی است که در حفظ ارتباط میان افراد مسن جای خود را دارد. در صورت مشکل گفتار باید از آن استفاده کرد تا فرد منزوی نشود.

به طور خلاصه، باید برای شناخت توانایی های هر فرد بدون تعمیم، وقت بگذارید، چه با عزیزتان یا با ساکنان/بیمارانتان. بهترین راه این است که اشکال مختلف ارتباط را آزمایش کنید تا با همه سازگار شوید.

• خودت را به جای بزرگتر بگذار

گاهی لازم است تا جایی که می‌توانیم تلاش کنیم تا خود را «در جایگاه» قرار دهیم تا بفهمیم وقتی توانایی‌هایمان کم می‌شود، دنیای اطراف ما چقدر سریع حرکت می‌کند. برای این، یک راه موثر وجود دارد که قبلاً به ثمر نشسته است. این یک دوره آموزشی به نام “شبیه ساز پیری” است. این برای مراقبین در نظر گرفته شده است، بلکه برای مراقبان خانواده نیز در نظر گرفته شده است. با تشکر از ابزارهای توسعه یافته برای شبیه سازی کاهش توانایی های فیزیکی، کاهش شنوایی و شرایط مختلف بینایی.

این امکان را فراهم می کند تا متوجه تغییراتی که فرد سالمند متحمل شده است و دیدگاه جدیدی از موقعیت آنها ارائه شود. به عبارت دیگر، برای بهینه سازی نقش خود به عنوان یک مراقب و/یا مراقب، شما فقط باید رفتار و ارتباطات خود را تطبیق دهید.