مشکلات شنوایی در سالمندان

برخی از افراد ممکن است نخواهند اعتراف کنند که در شنوایی مشکل دارند. مشکلات شنوایی که نادیده گرفته می شوند یا درمان نمی شوند می توانند بدتر شوند. اگر مشکل شنوایی دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. سمعک، آموزش های ویژه، برخی داروها و جراحی از جمله درمان هایی هستند که می توانند کمک کننده باشند.

علائم کم شنوایی در سالمندان

برخی از سالمندان مشکل شنوایی دارند و متوجه آن نیستند. شما باید به پزشک خود مراجعه کنید اگر:

1. در درک آنچه مردم از طریق تلفن می گویند مشکل دارید
2. وقتی دو یا چند نفر در حال صحبت هستند، پیگیری مکالمات برایتان سخت است
3. اغلب از مردم بخواهید آنچه را که می گویند تکرار کنند
4. باید صدای تلویزیون را آنقدر زیاد کرد که دیگران شکایت کنند
5. به دلیل نویز پس زمینه در درک گفتار مشکل دارید
6. فکر کنید که به نظر می رسد دیگران در حال غر زدن هستند
7. وقتی کودکان و افرادی با صدای بلندتر با شما صحبت می کنند نمی توانید بفهمید چه چیزی گفته می شود

انواع کم شنوایی سالمندان

کم شنوایی اشکال مختلفی دارد. این می تواند از فقدان خفیف، که در آن فرد صداهای بلند خاصی را از دست می دهد تا از دست دادن کامل شنوایی متغیر باشد.

• کاهش شنوایی ناگهانی

ناشنوایی ناگهانی که به عنوان کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی نیز شناخته می شود، یک کاهش سریع شنوایی غیرقابل توضیح است. ممکن است به یکباره یا در طی چند روز برای یک فرد اتفاق بیفتد. باید یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته شود. اگر شما یا شخصی که می شناسید دچار کم شنوایی ناگهانی شد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

• کاهش شنوایی مرتبط با سن

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن، که به آن پری‌کوزیس نیز گفته می‌شود، با افزایش سن به تدریج ظاهر می‌شود. به نظر می رسد این بیماری در خانواده ها دیده می شود و ممکن است به دلیل تغییرات در گوش داخلی و عصب شنوایی، که سیگنال ها را از گوش به مغز منتقل می کند، رخ دهد. Presbycusis ممکن است تحمل صداهای بلند یا درک آنچه دیگران می گویند را برای فرد سخت کند.

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن معمولا در هر دو گوش رخ می دهد و آنها را به یک اندازه تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجایی که این فقدان تدریجی است، افراد مبتلا به پیری‌کوزیس ممکن است متوجه نشوند که بخشی از توانایی شنوایی خود را از دست داده‌اند.

• وزوز گوش

وزوز گوش نیز در افراد مسن شایع است. معمولاً به‌عنوان زنگ زدن در گوش توصیف می‌شود، اما می‌تواند مانند غرش، کلیک، خش‌خش یا وزوز نیز به نظر برسد. می تواند بیاید و برود. در یک یا هر دو گوش شنیده می شود و ممکن است بلند یا نرم باشد. گاهی اوقات وزوز گوش اولین علامت کاهش شنوایی در افراد مسن است. این می تواند با هر نوع کم شنوایی همراه باشد. پرستاری که زن مسن را معاینه می کند

وزوز گوش یک علامت است نه یک بیماری. چیزی به سادگی یک تکه جرم گوش که مجرای گوش را مسدود می کند می تواند باعث وزوز گوش شود. همچنین می تواند نشانه ای از بیماری های دیگر مانند فشار خون بالا یا آلرژی باشد. وزوز گوش نیز می تواند به عنوان یک عارضه جانبی از برخی داروها رخ دهد.

علل کم شنوایی

• صدای بلند یکی از شایع ترین علل کم شنوایی است.

  سر و صدای ماشین های چمن زنی، برف دم یا موسیقی بلند می تواند به گوش داخلی آسیب برساند و منجر به کاهش شنوایی دائمی شود. صدای بلند نیز به وزوز گوش کمک می کند. می‌توانید با کم کردن صدای دستگاه‌هایتان، دور شدن از صدای بلند، یا استفاده از گوش‌گیر یا سایر محافظ‌های گوش، از اکثر افت شنوایی مرتبط با سر و صدا جلوگیری کنید.

• جرم گوش یا تجمع مایع

می تواند با مسدود کردن صداهایی که از پرده گوش به گوش داخلی منتقل می شود، باعث کاهش شنوایی شود.  اگر انسداد موم مشکل ساز باشد، پزشک ممکن است درمان های خفیفی را برای نرم کردن جرم گوش پیشنهاد دهد.

• پارگی پرده گوش نیز می تواند باعث کاهش شنوایی شود.

  پرده گوش ممکن است در اثر عفونت، فشار، یا قرار دادن اشیاء در گوش، از جمله سواب های پنبه ای، آسیب ببیند. اگر گوش درد دارید یا مایعات از گوش خارج می شود به پزشک مراجعه کنید.

• بیماری های شایع در سالمندان
  

  بیماری هایی مانند دیابت در سالمندان یا فشار خون بالا، می‌توانند به کاهش شنوایی کمک کنند.
  عفونت گوش ناشی از ویروس ها و باکتری ها (همچنین به عنوان اوتیت میانی شناخته می شود)، بیماری قلبی، سکته مغزی، آسیب مغزی یا تومور نیز ممکن است بر شنوایی شما تأثیر بگذارد.

• مصرف برخی داروها

از دست دادن شنوایی همچنین می تواند ناشی از مصرف برخی داروها باشد که گاهی اوقات به طور دائمی به گوش داخلی آسیب می رساند. این داروها ممکن است برای درمان عفونت های جدی، سرطان یا بیماری قلبی استفاده شوند. آنها همچنین شامل برخی از آنتی بیوتیک ها و حتی آسپرین در برخی دوزها هستند. اگر هنگام مصرف دارو متوجه مشکلی شدید، با پزشک خود مشورت کنید.

• تغییرات ژنتیکی می تواند باعث کاهش شنوایی نیز شود.

  همه اشکال ارثی کم شنوایی در بدو تولد مشهود نیستند. برخی از اشکال می توانند بعداً در زندگی خود را نشان دهند. مثلا اتواسکلروز که تصور می شود  به عنوان یک بیماری ارثی، شامل رشد غیر طبیعی استخوان است که مانع از عملکرد صحیح ساختارهای داخل گوش می شود.

اثرات کاهش شنوایی بر سلامتی سالمندان

کاهش شنوایی می تواند بر سلامت شناختی تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده است که افراد مسن مبتلا به کم شنوایی نسبت به افراد مسن با شنوایی طبیعی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل هستند. توانایی‌های شناختی (از جمله حافظه و تمرکز) در افراد مسن با کم شنوایی سریع‌تر از افراد مسن با شنوایی طبیعی کاهش می‌یابد. تجزیه و تحلیل اخیر از چندین مطالعه نشان داد افرادی که از وسایل ترمیم شنوایی (مانند سمعک و …) استفاده می‌کنند، در مقایسه با افرادی که کم شنوایی اصلاح‌نشده دارند، کمتر در معرض خطر زوال شناختی بلندمدت قرار دارند.

افراد مسنی که نمی توانند خوب بشنوند ممکن است افسردگی در سالمندان را تجربه کنند یا از دیگران دور شوند زیرا از درک نکردن آنچه گفته می شود احساس ناامیدی یا خجالت می کنند. گاهی اوقات به اشتباه تصور می شود که افراد مسن گیج، بی پاسخ یا همکاری نمی کنند زیرا خوب نمی شنوند. این شرایط می تواند منجر به انزوای اجتماعی و تنهایی در سالمندان شود.

کاهش شنوایی، حتی در مقادیر کم، با افزایش خطر سقوط مرتبط است. همچنین می تواند بر ایمنی عمومی و همچنین شخصی تأثیر بگذارد، مانند توانایی رانندگی ایمن، زمانی که صداهای هشدار به سختی شنیده می شوند.

چگونه با کم شنوایی کنار بیاییم؟

اگر متوجه علائم کم شنوایی شدید، با پزشک خود صحبت کنید. اگر مشکل شنوایی دارید، باید:

1. به خانواده و دوستان خود اطلاع دهید که مشکل شنوایی دارید.
2. از مردم بخواهید با شما روبرو شوند و بلندتر و واضح تر صحبت کنند. از آنها بخواهید حرف هایشان را تکرار کنند یا حرف هایشان را بازگو کنند.
3. به آنچه گفته می شود و به حالات یا حرکات صورت توجه کنید.
4. اگر متوجه نشدید که چه گفته شد، به شخص صحبت کننده اطلاع دهید.
5. یک مکان خوب برای گوش دادن پیدا کنید. خود را بین بلندگو و منابع سر و صدا قرار دهید یا به دنبال مکان های ساکت تری برای صحبت باشید.

اگر فکر می کنید مشکل شنوایی دارید مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به دنبال مشاوره حرفه ای باشید. پزشک خانواده شما ممکن است بتواند مشکل شنوایی شما را تشخیص داده و درمان کند. یا ممکن است پزشک شما را به متخصصان دیگری ارجاع دهد، مانند یک متخصص گوش و حلق و بینی (پزشک گوش، حلق و بینی) یا یک متخصص شنوایی شناس (متخصص سلامت که می تواند کاهش شنوایی را شناسایی و اندازه گیری کند).

ابزار هایی برای کمک به کاهش شنوایی

انواع بسیاری از وسایل کمکی برای کمک به افراد مبتلا به کم شنوایی در دسترس هستند. این دستگاه ها می توانند صداها را تقویت کنند، هشدارها را ارائه دهند و به شما در برقراری ارتباط با دیگران کمک کنند. به عنوان مثال، سیستم های هشدار با زنگ در، آشکارسازهای دود و ساعت های زنگ دار برای ارسال سیگنال های بصری یا ارتعاش کار می کنند. دستگاه‌هایی که از صفحه‌کلید، صفحه‌نمایش لمسی یا فناوری تبدیل متن به گفتار استفاده می‌کنند، می‌توانند به شما در دادن و دریافت اطلاعات مؤثرتر کمک کنند. از موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی در مورد طیف وسیعی از وسایل کمکی موجود برای افراد مبتلا به کم شنوایی بیشتر بدانید.

سمعک ها وسایل کمکی الکترونیکی با باتری هستند که برخی صداها را بلندتر می کنند. دو راه اصلی برای دریافت سمعک وجود دارد: با نسخه یا بدون نسخه.

• شنوایی شناس یا متخصص سمعک می تواند برای افرادی که کم شنوایی قابل توجه یا پیچیده دارند سمعک تجویز کند. سمعک های تجویزی نیاز به معاینه پزشکی دارند و سپس متخصص مراقبت های بهداشتی دستگاه را نصب و تنظیم می کند.
• سمعک اخیراً بدون نسخه در دسترس قرار گرفته است. سمعک های بدون نسخه که در فروشگاه ها و آنلاین به فروش می رسند، ممکن است به افراد مبتلا به کم شنوایی خفیف تا متوسط کمک کنند.

قبل از خرید سمعک، دریابید که آیا بیمه درمانی شما بخشی از هزینه را پوشش می دهد یا خیر.

کاشت حلزون نوعی دستگاه کمکی متفاوت است که می تواند به افرادی که عمیقاً ناشنوا یا کم شنوا هستند کمک کند. در حالی که سمعک صدا را بلندتر می کند تا گوش های آسیب دیده بتوانند آن را بشنوند، کاشت حلزون سیگنال های الکتریکی ایجاد می کند که مغز آنها را به عنوان صدا تشخیص می دهد. ایمپلنت نیاز به قرار دادن جراحی و شنوایی درمانی دارد.

اگر کم شنوایی دارید، با پزشک خود در مورد وسایل کمکی که ممکن است برای کمک در دسترس باشند صحبت کنید.

چگونه با فردی که کم شنوایی دارد صحبت کنیم؟

در اینجا نکاتی وجود دارد که می توانید هنگام صحبت با فردی که مشکل شنوایی دارد از آنها استفاده کنید:

1. در یک گروه، نکته ای را در نظر بگیرید که افراد مبتلا به کم شنوایی را در گفتگو بگنجانید.
2. برای کمک به کاهش سر و صدای پس زمینه، به خصوص در رستوران ها و مجالس اجتماعی، مکانی آرام برای صحبت پیدا کنید.
3. در نور مناسب بایستید و از حالات صورت یا حرکات برای دادن سرنخ استفاده کنید.
4. با فرد روبرو شوید و واضح صحبت کنید. حفظ تماس چشمی.
5. کمی بلندتر از حد معمول صحبت کنید، اما فریاد نزنید.
6. سعی کنید طبیعی و با سرعت معقول صحبت کنید.
7. هنگام صحبت کردن، دهان خود را پنهان نکنید، غذا نخورید یا آدامس نجوید.
8. در صورت لزوم خود را با استفاده از کلمات مختلف تکرار کنید.
9. سعی کنید مطمئن شوید که فقط یک نفر در یک زمان صحبت می کند.
10. صبور باش. افراد مبتلا به کم شنوایی نیز ممکن است از وضعیت خود ناامید شوند. مثبت و آرام بمانید.
11. بپرسید چگونه می توانید کمک کنید.