هپاتیت کودکان

کدام کودکان در معرض خطر ابتلا به هپاتیت هستند؟

کودکانی که در معرض ویروسی قرار می گیرند که باعث هپاتیت می شود بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت هستند.

• هپاتیت A

این شکل از ویروس از طریق تماس مدفوعی و دهانی منتقل می شود. به طرق زیر به کودکان سرایت می کند:

• خوردن غذای ساخته شده توسط یک فرد آلوده که پس از استفاده از حمام دست های خود را به خوبی نشویید
• آب آشامیدنی که توسط مدفوع آلوده آلوده شده است. این مشکل در کشورهای در حال توسعه است.
• دست زدن به مدفوع یا پوشک کثیف فرد مبتلا و سپس قرار دادن دستان خود در نزدیکی دهان. شیوع بیماری ممکن است در مراکز نگهداری از کودکان رخ دهد.
• سفرهای بین المللی به مناطقی که هپاتیت A شایع است
• استفاده از داروهای غیر قانونی
• انتقال خون (بسیار نادر)

• هپاتیت B

هپاتیت B زمانی پخش می شود که خون یک فرد آلوده وارد بدن فرد دیگری شود. می توان آن را از طریق سوزن و ابزار تیز پخش کرد. همچنین می تواند با به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند تیغ و مسواک سرایت کند.

اگر مادرشان به این ویروس مبتلا باشد، نوزادان ممکن است در دوران بارداری به این ویروس مبتلا شوند. کودکان می توانند آن را از طریق تماس خانگی یا از طریق خراش یا بریدگی به دیگران سرایت کنند.

کودکان زیر در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B هستند:

• کودکانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B متولد می شوند
• کودکانی که از مادرانی متولد می شوند که از کشوری آمده اند که هپاتیت B در آن شیوع دارد. اینها شامل آسیای جنوب شرقی و چین است
• کودکانی که در مراکز مراقبت طولانی مدت زندگی می کنند یا معلول هستند
• کودکانی که در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که فردی به ویروس آلوده شده است
• کودکانی که مشکل انعقاد خون دارند و به فرآورده های خونی نیاز دارند. این می تواند شامل هموفیلی باشد.
• کودکانی که برای نارسایی کلیه نیاز به دیالیز دارند
• نوجوانانی که فعالیت های پرخطر انجام می دهند. اینها شامل مصرف مواد مخدر IV (داخل وریدی) و رابطه جنسی محافظت نشده است.

• هپاتیت C

هپاتیت C از خون آلوده عبور می کند. همچنین می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود. مادران همچنین می توانند آن را در دوران بارداری به نوزادان خود منتقل کنند. کودکان زیر در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C هستند:

• کودکانی که از مادران مبتلا به این ویروس متولد می شوند
• کودکانی که مشکل انعقاد خون مانند هموفیلی دارند
• کودکانی که برای نارسایی کلیه نیاز به دیالیز دارند
• نوجوانانی که فعالیت های پرخطر انجام می دهند. اینها شامل مصرف مواد مخدر IV (داخل وریدی) و رابطه جنسی محافظت نشده است.

• هپاتیت D

این نوع هپاتیت فقط با هپاتیت B ممکن است اتفاق بیفتد. هپاتیت D می تواند همزمان با آلوده شدن کودک شما به هپاتیت B رخ دهد یا دیرتر شروع شود.

هپاتیت D در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل نمی شود. این وضعیت در کودکان متولد شده در ایالات متحده نادر است زیرا واکسن هپاتیت B به نوزادان تزریق می شود. هپاتیت D فقط در افرادی رخ می دهد که قبلاً به هپاتیت B آلوده شده اند.

• هپاتیت E

این شکل از هپاتیت مانند هپاتیت A است. از طریق تماس مدفوعی و دهانی پخش می شود. هپاتیت E در کشورهای در حال توسعه شایع تر است. در ایالات متحده نادر است

علائم هپاتیت در کودک چیست؟

علائم ممکن است در هر کودک کمی متفاوت باشد. برخی از کودکان هیچ علامتی ندارند.

علائم هپاتیت ناگهانی (حاد) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• علائم شبیه آنفولانزا
• زرد شدن پوست یا سفیدی چشم (یرقان)
• تب
• حالت تهوع یا استفراغ
• از دست دادن اشتها
• حالش خوب نیست
• درد یا ناراحتی معده
• اسهال
• درد مفاصل
• درد عضلات
• کهیرهای قرمز خارش دار روی پوست
• مدفوع سفالی رنگ
• ادرار تیره رنگ

علائم این بیماری ممکن است شبیه علائم سایر مشکلات سلامتی باشد. مطمئن شوید که فرزندتان برای تشخیص به پزشک خود مراجعه می کند.

چگونه هپاتیت در کودک تشخیص داده می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزند شما چی شما را بررسی می کند