هر چه سن جمعیت هر کشوری بالاتر می رود، تعداد بیماران مبتلا به بیماریهای مغزی بیشتر می شود. بنابراین سالمندان در هر سن و در هر شرایطی باید از ابتلا به بیماریهای عروقی مغز و بیماری آلزایمر مطلع باشند، چون بیماری آلزایمر درمانی ندارد، و در این بیماری سلولهای مغز از بین می روند و در حقیقت می میرند. به همین جهت محققین از درمان به پیشگیری روی آورده اند. تحقیقات نیز نشان داده است که با توجه به شش اصل زیر می توان از بیماری آلزایمر پیشگیری کرد. این اصول شش گانه عبارتند از:
ا- ورزش و تمرینات ورزشی منظم و مرتب
۲- مصرف غذای سالم
۳- فعال نگه داشتن مغز
۴- خواب کافی و کامل
۵- کنترل استرس و پیشگیری از آن
۶- شرکت در فعالیتهای اجتماعی
اصل یکم: ورزش مرتب و منظم
ه بر طبق مطالعات بنیاد تحقیق بیماری آلزایمر، ورزش کردن، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را ۵۰ درصد کاهش می دهد. حداقل میزان ورزش باید به صورتی باشد که ورزش ایروبیک (راه رفتن، شنا کردن و یا حرکاتی که ضربان قلب را بالا میبرد، مانند کار کردن در باغچه منزل یا تمیز کردن و یا سایر کارهای منزل) به مدت ۳۰ دقیقه و ۵ نوبت در هفته انجام شود. اگر تا به حال ورزش نکرده اید، ورزش را شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید. اگر به محل کار می روید، اتومبیل خود را دورتر از محل کار پارک کنید و پیاده بروید. از پله ها بالا بروید یا اطراف منزل خود هر روز قدم بزنید. حتی زمانی که با تلفن همراه خود صحبت می کنید، اگر ممکن است راه بروید و صحبت کنید.
ورزش، غیر از پیشگیری از بیماری آلزایمر:
موجب کم شدن استرس میشود.
موجب بهبود خلق و خو و رفتار میگردد.
حافظه و یادگیری را بیشتر میکند.
انرژی انسان را افزایش میدهد.
ورزش، توده عضلات و مخصوصاً عضله قلب را قوی تر می کند تا خون بیشتری به مغز برساند. بهتر است ورزش ایروبیک با ورزش مقاومتی همراه باشد. مطالعات نشان داده است آنهایی که سن بالاتر از ۶۵ سال دارند، با توأم کردن ورزش ایروبیک و مقاومتی، دو نوبت در هفته، امکان ابتلا به بیماری آلزایمر را به نصف کاهش می دهند.
تمرینات حفظ تعادل و هماهنگی: چون زمین افتادن در سالمندی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد، بنابراین تمریناتی که موجب حفظ تعادل بدن می شود، از افتادن پیشگیری می کند. انجام یوگا و تمرینات بالانس بدن، باید به مد به آن عادت کند و بتوان در تمام طول عمر آن را انجام داد.
مراقب باشید تا به سرتان ضربه وارد نشود. مطالعات نشان داده است ضربههای مغزی در انسان را برای ابتلا به بیماری آلزایمر آماده می کند (ضربههای وارده به سر در حین ورزش، دوچرخه سواری، موتورسواری، اتومبیل رانی و …). سعی کنید در تمام مدت عمر از ضربات سر پیشگیری نمایید.
اصل دوم: مصرف غذای سالم
همه اعضای بدن انسان به ویژه مغز، غذای سالم می خواهد تا بتواند به خوبی کار کند، بنابراین غذای افراد سالمند باید شامل میوه جات و سبزیجات تازه، مواد پروتئینی بدون چربی و چربیهای سالم باشد. آنچه برای مغز شما خوب است، برای قلب شما هم خوب است. با غذای سالم هم قلب و هم مغز خود را سالم نگه دارید.
از رژیم غذایی مدیترانه ای که سرشار از گوشت ماهی، آجیل، غلات و روغن زیتون است استفاده نمایید. این رژیم غذایی در پیشگیری از آسیبهای مغزی در مقایسه با رژیم غذایی با چربی کم، مؤثرتر است.
از چربی های اشباع شده (که در لبنیات پرچرب و غذاهای حیوانی وجود دارد)، گوشت قرمز چرب، غذای سرخ شده و غذاهای آماده پرهیز کنید. این نوع چربیها موجب افزایش کلسترول خون می گردد که در تولید پلاکهای آمیلویید در مغز اثر دارد. مطالعات نشان داده است افرادی که این نوع چربی ها را می خورند، ۳ برابر بیشتر به بیماری آلزایمر مبتلا
می شوند.
از منابع اسیدهای چرب امگا ۳ که در ماهیهای آزاد، سالمون، تون، تروت و ساردین استفاده کنید
تعداد دفعات غذای روزانه را به ۴ تا ۶ نوبت به جای ۳ نوبت افزایش دهید. این نوع رژیم، قند خون را تا حدی ثابت نگه می دارد. از خوردن مواد قندی وشیرینی که ازآرد وشکر تهیه شده است، خودداری نمایید، زیرا مصرف این مواد غذایی قند خون را ناگهان بالا می برد.
از سبزیجات و میوه جات که دارای آنتی اکسیدان و ویتامین میباشند، هر چه بیشتر استفاده کنید. سبزیجات و میوه جات موجب پیشگیری از همه بیماریها مخصوصاً بیماری آلزایمر می شود.
نوشیدن چای: مصرف روزانه چای سبز، حافظه و آگاهی مغزی و فکری را افزایش می دهد و پیری را به تأخیر می اندازد. مصرف ۲ تا ۴ فنجان چای در روز مفید می باشد. قهوه نیز به سلامتی مغز کمک می کند.
اصل سوم: فعال نگه داشتن مغز
تحرک و فعال بودن مغز خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کم می کند. تحقیقات نشان داده است، کسانی که در تمام عمر در حال یادگیری بوده اند و مغز خود را به کار گرفته اند، کمتر دچار بیماری آلزایمر شده اند(بنابراین برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر، مغز خود را همیشه و به طور دائم فعال نگه دارید. اگر فردی دو زبان را به خوبی می داند و صحبت می کند، برای این که به بیماری آلزایمر مبتلا شود، باید ضایعات و آسیبهای مغزی او نسبت به افرادی که یک زبان می دانند، دو برابر گردد.
سعی کنید هر روز چیزی یاد بگیرید: یاد گرفتن زبان خارجی، آشنایی با علم موسیقی و نواختن آلات موسیقی، خواندن کتاب، روزنامه و … همه سبب می شود که مغز به کار گرفته شود و از ابتلا به بیماری آلزایمر پیشگیری گردد.
حافظه را تقویت کنید: سعی کنید اسامی پایتختهای جهان را از تعداد كم حفظ کنید و هر روز تعداد آن را افزایش دهید و آنها را از همه جهات مانند آب و هوا، جمعیت، جاذبه های تاریخی و طبیعی و … با یکدیگر مقایسه کنید.
از حل کردن معما و جدول و بازیهای فکری لذت ببرید: به کار انداختن مغز سبب می شود که سلولهای مغز به فعالیت خود ادامه دهند. بازی شطرنج، بازیهای فکری با هر کار یا فعالیتی که مغز را فعال نگه می دارد به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک خواهد کرد. محققین معتقدند که در هیچ سنی دیر نیست و هر کس در هر سنی می تواند با فعال کردن مغز خود تا ۷۵ درصد از بیماری آلزایمر و زوال عقل شکل پیشگیری کند.
بازنشستگی دیرتر، شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را کم می کند. تحقیقات نشان داده است آنهایی که ۶۵ سالگی بازنشسته شده اند در مقایسه با کسانی که در ۶۰ سالگی بازنشسته شده اند، ۱۴ درصد کمتر دچار بیماری آلزایمر می شوند. در حقیقت هر چه مغز بیشتر به کار گرفته شود، امکان ابتلا به بیماری آلزایمر کمتر می گردد. محققین معتقدند یک سال بیشتر کار کردن، شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را ۳ درصد کاهش می دهد.
اصل چهارم: خواب کافی و باکیفیت مغز انسان به طور منظم و مرتب به خواب آرام نیاز دارد تا عمل طبیعی خود را انجام دهد (به فصل پنجم مراجعه نمایید). کم خوابی یا بی خوابی نه فقط فرد را خسته و بی حال می کند، بلکه مانع می شود که فرد بتواند به خوبی فکر کند و مسائل و مشکلات خود را حل نماید و گذشته خود را به یاد آورد و از آن بهره بگیرد. اگر کم خوابی شبانه موجب تغییر در خلق و خوی شما شده است، بدانید که در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستید.
هر انسانی ۸ ساعت در شبانه روز به خواب نیاز دارد. اگر میزان خواب فرد کمتر باشد، توفیق او در کار و تولید کاهش می یابد. تحقیقات نشان داده است که اختلال در خواب موجب افزایش پلاکهای آمیلویید که نشانه ابتلا به بیماری آلزایمر می باشد، می گردد. محققین دریافته اند که سالمندانی که خوابی آرام دارند، یک پنجم کسانی که خواب آرام ندارند، دچار پلاکهای آمیلویید می شوند.
هر سالمندی باید برای خواب خود برنامه ریزی داشته باشد: فرد سالمند باید در ساعتی معین به خواب برود و در ساعتی معین بیدار شود تا مغز او با آن برنامه عادت کند و مشکل خواب برایش ایجاد نشود.
خواب بعدازظهر برای افراد سالمند مفید است: به خواب رفتن در بعدازظهر به افراد سالمند انرژی میدهد و آنها را سرحال می کند، ولی اگر موجب بی خوابی شب می گردد، باید حذف شود. خواب بعدازظهر نباید بیش از ۳۰ دقیقه باشد.
اتاق خواب باید برای خواب و مسائل جنسی باشد: در اتاق خواب نباید رادیو، تلویزیون، کامپیوتر و … وجود داشته باشد، زیرا موجب بی خوابی می شود.
در هنگام خواب با حمام گرفتن و مسائل دینی، شرایط آرامی برای خود به وجود آورید: اعمال مذهبی و حمام گرفتن به جسم و روح شما آرامش می بخشد تا بدن شما به مغز پیام برساند که موقع خوابیدن و آرامش است.
هنگام خوابیدن استرس و هیجان نباید سراغ شما بیاید: اگر استرسها و هیجانها و گفتگوهای بحث برانگیز مانع خواب شما گردید، از رختخواب بیرون بروید و به اتاق دیگری بروید و چیزی بخوانید و بعد از ۲۰ دقیقه به اتاق خواب برگردید و بخوابید.
اصل پنجم: برخورد با استرس و پیشگیری از آن
اگر استرس، مزمن یا شدید باشد در مغز اثر می گذارد و محل حافظه در مغز (هیپوکامپوس) جمع و چروکیده می شود، بنابراین سالمندان باید هنگامی که دچار استرس شدید هستند، کارهای ساده ای انجام دهند: مانند این که نفس عمیق بکشند تا دچار آسیب های استرس نگردند.
نفس کشیدن عمیق: نفس کشیدن عمیق موجب می شود که اکسیژن بیشتر وارد ریه شود و در نتیجه اکسیژن بیشتری به مغز می رسد و فرد از استرس خارج می شود.
برای استراحت اعصاب خود، برنامه ریزی روزانه داشته باشید: استرس را با انجام برنامه های روزانه مانند قدم زدن در پارک، صحبت با دوستان، یوگا و حمام گرفتن، تحت کنترل خود درآورید.
با انجام مراسم مذهبی به مغز خود آرامـش دهیـد: محققين دریافته اند که رابطه ای میان آرامش و سلامت مغز با انجـام آداب و اعمال و مراسم روحانی وجـود دارد. انجـام مراسـم و اعمال مذهبی، آسیب های مغزی ناشی از استرس را کم می کند.
اصل ششم: فعالیتهای اجتماعی
انسان، اجتماعی خلق شده است. هیچ کس نمی تواند در انزوا زندگی کند و مغز را نمی توان از اجتماع دور نگه داشت. هر چه انسان بیشتر با افراد دیگر و اجتماع رابطه داشته باشد، حافظه و درک او بیشتر می شود. مطالعات نشان داده است فعالیت در اجتماع از بیماری آلزایمر پیشگیری می کند، بنابراین افراد سالمند باید در جامعه فعال باشند. بعضی از افراد سالمند به تدریج از جامعه خود دور می شوند، ولی راههایی وجود دارد که ایشان بتوانند با جامعه ارتباط برقرار کنند. این راهها عبارتند از:
انجام کارهای اجتماعی داوطلبانه در جامعه
عضویت در مجامع و محافل مخصوص ، سالمندان
مشارکت در کارهای خیریه و عضویت در سازمانهای مربوط به آن مانند بهزیستی، کودکان بی سرپرست و یا مبتلا به سرطان و ….
شرکت در کلاسهای گروهی که در مراکز مختلف برگزار می شود.
ارتباط با دیگران از طریق تلفن، نامه یا پست الکترونیکی و شبکه های اجتماعی
ارتباط با کودکان و جوانان و گرفتن آرامش و انرژی مثبت از آنها که موجب تقویت امید به زندگی در سالمندان می گردد.
رابطه برقرار کردن با همسایگان
رفت و آمد با دوستان و آشنایان
رفتن به سینما، پارک، موزه ها و محلهای تفریحی
هر چه سن جمعیت هر کشوری بالاتر می رود، تعداد بیماران مبتلا به بیماریهای مغزی بیشتر می شود. بنابراین سالمندان در هر سن و در هر شرایطی باید از ابتلا به بیماریهای عروقی مغز و بیماری آلزایمر مطلع باشند، چون بیماری آلزایمر درمانی ندارد، و در این بیماری سلولهای مغز از بین می روند و در حقیقت می میرند. به همین جهت محققین از درمان به پیشگیری روی آورده اند. تحقیقات نیز نشان داده است که با توجه به شش اصل زیر می توان از بیماری آلزایمر پیشگیری کرد. این اصول شش گانه عبارتند از:
ا- ورزش و تمرینات ورزشی منظم و مرتب
۲- مصرف غذای سالم
۳- فعال نگه داشتن مغز
۴- خواب کافی و کامل
۵- کنترل استرس و پیشگیری از آن
۶- شرکت در فعالیتهای اجتماعی
اصل یکم: ورزش مرتب و منظم
ه بر طبق مطالعات بنیاد تحقیق بیماری آلزایمر، ورزش کردن، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را ۵۰ درصد کاهش می دهد. حداقل میزان ورزش باید به صورتی باشد که ورزش ایروبیک (راه رفتن، شنا کردن و یا حرکاتی که ضربان قلب را بالا میبرد، مانند کار کردن در باغچه منزل یا تمیز کردن و یا سایر کارهای منزل) به مدت ۳۰ دقیقه و ۵ نوبت در هفته انجام شود. اگر تا به حال ورزش نکرده اید، ورزش را شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید. اگر به محل کار می روید، اتومبیل خود را دورتر از محل کار پارک کنید و پیاده بروید. از پله ها بالا بروید یا اطراف منزل خود هر روز قدم بزنید. حتی زمانی که با تلفن همراه خود صحبت می کنید، اگر ممکن است راه بروید و صحبت کنید.
ورزش، غیر از پیشگیری از بیماری آلزایمر:
موجب کم شدن استرس میشود.
موجب بهبود خلق و خو و رفتار میگردد.
حافظه و یادگیری را بیشتر میکند.
انرژی انسان را افزایش میدهد.
ورزش، توده عضلات و مخصوصاً عضله قلب را قوی تر می کند تا خون بیشتری به مغز برساند. بهتر است ورزش ایروبیک با ورزش مقاومتی همراه باشد. مطالعات نشان داده است آنهایی که سن بالاتر از ۶۵ سال دارند، با توأم کردن ورزش ایروبیک و مقاومتی، دو نوبت در هفته، امکان ابتلا به بیماری آلزایمر را به نصف کاهش می دهند.
تمرینات حفظ تعادل و هماهنگی: چون زمین افتادن در سالمندی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد، بنابراین تمریناتی که موجب حفظ تعادل بدن می شود، از افتادن پیشگیری می کند. انجام یوگا و تمرینات بالانس بدن، باید به مد به آن عادت کند و بتوان در تمام طول عمر آن را انجام داد.
مراقب باشید تا به سرتان ضربه وارد نشود. مطالعات نشان داده است ضربههای مغزی در انسان را برای ابتلا به بیماری آلزایمر آماده می کند (ضربههای وارده به سر در حین ورزش، دوچرخه سواری، موتورسواری، اتومبیل رانی و …). سعی کنید در تمام مدت عمر از ضربات سر پیشگیری نمایید.
اصل دوم: مصرف غذای سالم
همه اعضای بدن انسان به ویژه مغز، غذای سالم می خواهد تا بتواند به خوبی کار کند، بنابراین غذای افراد سالمند باید شامل میوه جات و سبزیجات تازه، مواد پروتئینی بدون چربی و چربیهای سالم باشد. آنچه برای مغز شما خوب است، برای قلب شما هم خوب است. با غذای سالم هم قلب و هم مغز خود را سالم نگه دارید.
از رژیم غذایی مدیترانه ای که سرشار از گوشت ماهی، آجیل، غلات و روغن زیتون است استفاده نمایید. این رژیم غذایی در پیشگیری از آسیبهای مغزی در مقایسه با رژیم غذایی با چربی کم، مؤثرتر است.
از چربی های اشباع شده (که در لبنیات پرچرب و غذاهای حیوانی وجود دارد)، گوشت قرمز چرب، غذای سرخ شده و غذاهای آماده پرهیز کنید. این نوع چربیها موجب افزایش کلسترول خون می گردد که در تولید پلاکهای آمیلویید در مغز اثر دارد. مطالعات نشان داده است افرادی که این نوع چربی ها را می خورند، ۳ برابر بیشتر به بیماری آلزایمر مبتلا
می شوند.
از منابع اسیدهای چرب امگا ۳ که در ماهیهای آزاد، سالمون، تون، تروت و ساردین استفاده کنید
تعداد دفعات غذای روزانه را به ۴ تا ۶ نوبت به جای ۳ نوبت افزایش دهید. این نوع رژیم، قند خون را تا حدی ثابت نگه می دارد. از خوردن مواد قندی وشیرینی که ازآرد وشکر تهیه شده است، خودداری نمایید، زیرا مصرف این مواد غذایی قند خون را ناگهان بالا می برد.
از سبزیجات و میوه جات که دارای آنتی اکسیدان و ویتامین میباشند، هر چه بیشتر استفاده کنید. سبزیجات و میوه جات موجب پیشگیری از همه بیماریها مخصوصاً بیماری آلزایمر می شود.
نوشیدن چای: مصرف روزانه چای سبز، حافظه و آگاهی مغزی و فکری را افزایش می دهد و پیری را به تأخیر می اندازد. مصرف ۲ تا ۴ فنجان چای در روز مفید می باشد. قهوه نیز به سلامتی مغز کمک می کند.
اصل سوم: فعال نگه داشتن مغز
تحرک و فعال بودن مغز خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کم می کند. تحقیقات نشان داده است، کسانی که در تمام عمر در حال یادگیری بوده اند و مغز خود را به کار گرفته اند، کمتر دچار بیماری آلزایمر شده اند(بنابراین برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر، مغز خود را همیشه و به طور دائم فعال نگه دارید. اگر فردی دو زبان را به خوبی می داند و صحبت می کند، برای این که به بیماری آلزایمر مبتلا شود، باید ضایعات و آسیبهای مغزی او نسبت به افرادی که یک زبان می دانند، دو برابر گردد.
سعی کنید هر روز چیزی یاد بگیرید: یاد گرفتن زبان خارجی، آشنایی با علم موسیقی و نواختن آلات موسیقی، خواندن کتاب، روزنامه و … همه سبب می شود که مغز به کار گرفته شود و از ابتلا به بیماری آلزایمر پیشگیری گردد.
حافظه را تقویت کنید: سعی کنید اسامی پایتختهای جهان را از تعداد كم حفظ کنید و هر روز تعداد آن را افزایش دهید و آنها را از همه جهات مانند آب و هوا، جمعیت، جاذبه های تاریخی و طبیعی و … با یکدیگر مقایسه کنید.
از حل کردن معما و جدول و بازیهای فکری لذت ببرید: به کار انداختن مغز سبب می شود که سلولهای مغز به فعالیت خود ادامه دهند. بازی شطرنج، بازیهای فکری با هر کار یا فعالیتی که مغز را فعال نگه می دارد به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک خواهد کرد. محققین معتقدند که در هیچ سنی دیر نیست و هر کس در هر سنی می تواند با فعال کردن مغز خود تا ۷۵ درصد از بیماری آلزایمر و زوال عقل شکل پیشگیری کند.
بازنشستگی دیرتر، شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را کم می کند. تحقیقات نشان داده است آنهایی که ۶۵ سالگی بازنشسته شده اند در مقایسه با کسانی که در ۶۰ سالگی بازنشسته شده اند، ۱۴ درصد کمتر دچار بیماری آلزایمر می شوند. در حقیقت هر چه مغز بیشتر به کار گرفته شود، امکان ابتلا به بیماری آلزایمر کمتر می گردد. محققین معتقدند یک سال بیشتر کار کردن، شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را ۳ درصد کاهش می دهد.
اصل چهارم: خواب کافی و باکیفیت مغز انسان به طور منظم و مرتب به خواب آرام نیاز دارد تا عمل طبیعی خود را انجام دهد (به فصل پنجم مراجعه نمایید). کم خوابی یا بی خوابی نه فقط فرد را خسته و بی حال می کند، بلکه مانع می شود که فرد بتواند به خوبی فکر کند و مسائل و مشکلات خود را حل نماید و گذشته خود را به یاد آورد و از آن بهره بگیرد. اگر کم خوابی شبانه موجب تغییر در خلق و خوی شما شده است، بدانید که در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستید.
هر انسانی ۸ ساعت در شبانه روز به خواب نیاز دارد. اگر میزان خواب فرد کمتر باشد، توفیق او در کار و تولید کاهش می یابد. تحقیقات نشان داده است که اختلال در خواب موجب افزایش پلاکهای آمیلویید که نشانه ابتلا به بیماری آلزایمر می باشد، می گردد. محققین دریافته اند که سالمندانی که خوابی آرام دارند، یک پنجم کسانی که خواب آرام ندارند، دچار پلاکهای آمیلویید می شوند.
هر سالمندی باید برای خواب خود برنامه ریزی داشته باشد: فرد سالمند باید در ساعتی معین به خواب برود و در ساعتی معین بیدار شود تا مغز او با آن برنامه عادت کند و مشکل خواب برایش ایجاد نشود.
خواب بعدازظهر برای افراد سالمند مفید است: به خواب رفتن در بعدازظهر به افراد سالمند انرژی میدهد و آنها را سرحال می کند، ولی اگر موجب بی خوابی شب می گردد، باید حذف شود. خواب بعدازظهر نباید بیش از ۳۰ دقیقه باشد.
اتاق خواب باید برای خواب و مسائل جنسی باشد: در اتاق خواب نباید رادیو، تلویزیون، کامپیوتر و … وجود داشته باشد، زیرا موجب بی خوابی می شود.
در هنگام خواب با حمام گرفتن و مسائل دینی، شرایط آرامی برای خود به وجود آورید: اعمال مذهبی و حمام گرفتن به جسم و روح شما آرامش می بخشد تا بدن شما به مغز پیام برساند که موقع خوابیدن و آرامش است.
هنگام خوابیدن استرس و هیجان نباید سراغ شما بیاید: اگر استرسها و هیجانها و گفتگوهای بحث برانگیز مانع خواب شما گردید، از رختخواب بیرون بروید و به اتاق دیگری بروید و چیزی بخوانید و بعد از ۲۰ دقیقه به اتاق خواب برگردید و بخوابید.
اصل پنجم: برخورد با استرس و پیشگیری از آن
اگر استرس، مزمن یا شدید باشد در مغز اثر می گذارد و محل حافظه در مغز (هیپوکامپوس) جمع و چروکیده می شود، بنابراین سالمندان باید هنگامی که دچار استرس شدید هستند، کارهای ساده ای انجام دهند: مانند این که نفس عمیق بکشند تا دچار آسیب های استرس نگردند.
نفس کشیدن عمیق: نفس کشیدن عمیق موجب می شود که اکسیژن بیشتر وارد ریه شود و در نتیجه اکسیژن بیشتری به مغز می رسد و فرد از استرس خارج می شود.
برای استراحت اعصاب خود، برنامه ریزی روزانه داشته باشید: استرس را با انجام برنامه های روزانه مانند قدم زدن در پارک، صحبت با دوستان، یوگا و حمام گرفتن، تحت کنترل خود درآورید.
با انجام مراسم مذهبی به مغز خود آرامـش دهیـد: محققين دریافته اند که رابطه ای میان آرامش و سلامت مغز با انجـام آداب و اعمال و مراسم روحانی وجـود دارد. انجـام مراسـم و اعمال مذهبی، آسیب های مغزی ناشی از استرس را کم می کند.
اصل ششم: فعالیتهای اجتماعی
انسان، اجتماعی خلق شده است. هیچ کس نمی تواند در انزوا زندگی کند و مغز را نمی توان از اجتماع دور نگه داشت. هر چه انسان بیشتر با افراد دیگر و اجتماع رابطه داشته باشد، حافظه و درک او بیشتر می شود. مطالعات نشان داده است فعالیت در اجتماع از بیماری آلزایمر پیشگیری می کند، بنابراین افراد سالمند باید در جامعه فعال باشند. بعضی از افراد سالمند به تدریج از جامعه خود دور می شوند، ولی راههایی وجود دارد که ایشان بتوانند با جامعه ارتباط برقرار کنند. این راهها عبارتند از:
انجام کارهای اجتماعی داوطلبانه در جامعه
عضویت در مجامع و محافل مخصوص ، سالمندان
مشارکت در کارهای خیریه و عضویت در سازمانهای مربوط به آن مانند بهزیستی، کودکان بی سرپرست و یا مبتلا به سرطان و ….
شرکت در کلاسهای گروهی که در مراکز مختلف برگزار می شود.
ارتباط با دیگران از طریق تلفن، نامه یا پست الکترونیکی و شبکه های اجتماعی
ارتباط با کودکان و جوانان و گرفتن آرامش و انرژی مثبت از آنها که موجب تقویت امید به زندگی در سالمندان می گردد.
رابطه برقرار کردن با همسایگان
رفت و آمد با دوستان و آشنایان
رفتن به سینما، پارک، موزه ها و محلهای تفریحی
راههای دیگری مانند گذراندن اوقات با همسر، رفتن به رستوران، مسافرت به شهرها و کشورهای مختلف رفتن در طبیعت زیبا نیز شما را از استرس دور می کند و به مغز آرامش می بخشد.
راههای دیگری مانند گذراندن اوقات با همسر، رفتن به رستوران، مسافرت به شهرها و کشورهای مختلف رفتن در طبیعت زیبا نیز شما را از استرس دور می کند و به مغز آرامش می بخشد.